Siatkówka na siedząco

Plan zawodów

Przyjazd

GTM

ZAWODY

CEREMONIA MEDALOWA

CEREMONIA MEDALOWA

WYJAZD

Zasady dyscypliny

Odmianą tradycyjnej piłki siatkowej jest siatkówka na siedząco. Jest to jedna z najbardziej widowiskowych dyscyplin sportu dla niepełnosprawnych. Celem gry jest przebicie piłki nad siatką tak, aby wpadła w boisko przeciwnika. Zasady gry są zbliżone do tych, które obowiązują w tradycyjnej siatkówce. Każda drużyna na boisku liczy po 6 zawodników, a jej pełny skład powinien wynosić łącznie 12 osób. Mecz toczy się do trzech wygranych setów, a sety rozgrywane są do 25 punktów. Główną różnicą między siatkówką halową a siatkówką na siedząco jest gra w pozycji siedzącej. Dlatego podczas odbijania piłki, pośladki zawodników muszą mieć kontakt z podłożem. Różnice występują również w rozmiarze boiska i wysokości siatki. Boisko jest mniejsze niż tradycyjne – ma 10 na 6 metrów, natomiast siatka zawieszona jest na wysokości 115 cm dla mężczyzn i 105 cm dla kobiet. Choć dyscyplina powstała z myślą o osobach z niepełnosprawnością ruchową, np. po amputacji kończyn czy z niedowładem, ze względu na swoją widowiskowość, uprawiają ją także pełnosprawni zawodnicy. Wszyscy muszą jednak przestrzegać jednej zasady – podczas odbijania piłki nie wolno im odrywać pośladków od podłoża.

Historia dyscypliny

Początki siatkówki na siedząco sięgają 1956 roku. Wtedy Holenderski Komitet Sportu zdecydował się połączyć dwie dyscypliny sportowe: tradycyjną siatkówkę halową i sitzball, który uprawiały osoby mające problemy z poruszaniem się. Siatkówka na siedząco została wymyślona z myślą o weteranach wojennych, a po raz pierwszy zagrano w nią w Holandii. W roku 1956 Holenderska Federacja Sportu wprowadziła nowy sport nazywając go „sitting volleyball” ( siedząca piłka siatkowa ), którym zainteresowali się nie tylko niepełnosprawni sportowcy, ale też siatkarze zmagający się z kontuzjami stawów kolanowych i skokowych. Pierwszy mecz na poziomie międzynarodowym rozegrano w 1967 roku, ale dopiero jedenaście lat później siatkówka na siedząco została w pełni uznana za dyscyplinę sportową. Na Igrzyskach Paraolimpijskich po raz pierwszy pojawiła się w 1980 roku. Wówczas w turnieju wzięło udział 7 męskich drużyn narodowych. Kobiety przystąpiły do rywalizacji dopiero w 2004 roku, podczas Igrzysk Paraolimpijskich w Atenach. W Polsce siatkówka na siedząco rozwija się od 1997 roku.

Nagrody

Miejsce Kategoria Tytuł zwycięzcy
Puchary
Medale
Inne nagrody

Obiekty